Dini bir yanılsama olarak kabul eden ve değerlendiren felsefeci ve sosyologlar din-toplum ilişkisinden doğan yapılara olumsuz fonksiyon yüklerler. Özellikle Marksist teori çerçevesinde Adorno (1903-1969), Horkheimer, K. Barth (1886-1968), M.Buber (1878-1965), J. Habermas, E.Bloch, Frankfurt grubu olarak bu çizgiyi takip ederler. S. Freud (1856-1939) da bir psikolog olarak (O şöyle der: Bir dinin teşekkülü kesin içgüdüsel dürtülerin baskı altına alınması ve reddedilmesi temeline dayalı olarak görülür) bu ekole dahildir. Diğer yandan din olgusuna olumlu değer ve fonksiyon yükleyenler Din Sosyolojisini bağımsızlığına zemin hazırlarlar. Bu arada telifçiler (bu iki ekolün arasını bulmaya çalışanlar) dinin hem olumsuz ve hem de olumlu yanlarını görmeye çalışırlar. Psikologlardan yeni Freudçu olarak bilinen G. Jung (1865-1961) ve E.Fromm (1900-1980) bunlar arasında yer alırlar.
Loading...
Reload document 
Open in new tab 
