Sosyolojik anlamda dinî yaşamın pratik bir unsuru olarak Ramazan, Amerika’daki Türkler üzerinde çok derin etkiler bırakmakta ve onların şahsi olarak gündelik yaşamlarından başlayarak ailelerinde, işyerlerindeki sosyal
ilişkilerinde, ibadethanelerindeki dostluklarında ve Müslim-gayri Müslim komşularıyla olan iletişimlerinde birçok etkileşimi de beraberinde getirmektedir. İşte bu çalışma dinîn pratik yönünü oluşturan oruç ibadeti etrafında
oluşan kültürel belleği ve bu kültürel anlam dünyasının göçmen Türklerin zaman, mekân ve sosyal ortamlarında hangi tür kabul, anlayış, sembol ve uygulamalarla gerçekleştiğini nitel olarak ortaya koymayı amaçlamış bir
çalışmadır. Bu çalışma bir anlamda gurbetteki kimlik ve kültürün ara formlarla bazen de farklı tonlarda yeniden üretilmesinin hikâyesidir. Bu yeniden üretilen kültür formunun ana kültürden esinlendiği belli olmakla birlikte özellikle yeni nesiller ve yerli Müslümanlarla karşılaşma anlarında hibrid bir formu içinde ürediği gözden kaçmamaktadır.
Prof.Dr.Özcan Güngör
Prof.Dr. Fazlı Polat
Makalenin tam metnine : http://static.dergipark.org.tr:8080/article-download/imported/5000118311/5000109700.pdf? linki tıklayarak ulaşabilirsiniz.
